فرش

فرش ایرانی، قالیچه ایرانی

امکانات ارتباطی کامل به شرکت های فعال در ایران و تجارت بین المللی خدمات ارائه می دهد

پژوهشگران قالی پازیریک را از دست‌بافت‌های پارت‌ها یا مادها و مربوط به دوره هخامنشی می‌دانند. بهار خسرو نیز یکی از قالی های معروف این دوره بوده که در کتاب تاریخ طبری نیز به آن اشاره شده و حسن شهرت آن به جهت نقش و نگار منحصر به فردش که نمایانگر باغی آراسته با گلها و پرندگان و جویهای آب روان بوده می باشد.

قالی‌بافی در سده دهم میلادی به وسیله مورها به اسپانیا شناسانده شد. جنگ‌های صلیبی باعث شد تا قالی‌های ترکی به اروپا برده شوند که در آنجا بیشتر از دیوارها آویزان می‌شد یا بر روی میزها قرار می‌گرفت؛ بنابراین، از آغاز آشناییِ اروپاییان با قالی، آنها به آن به دیده یک اثر هنری و نه یک زیراَنداز می‌نگریستند. پس از گسترش تجارت در سده ۱۷، قالی‌های ایرانی به شکل چشمگیری به اروپای غربی شناسانده شدند. امروزه مراکز عمده تولید و بافت قالی، کشورهای ایران، پاکستان، هند، ترکیه، شمال آفریقا، منطقه قفقاز، نپال، اسپانیا، ترکمنستان و تبت می‌باشند.

آغاز بافت فرش کلاسیک ایرانی به سلسله صفویه بازمی‌گردد و در شهرهایی نظیر تبریز، راور ،اصفهان، کاشان، مشهد، کرمان، جوشقان، یزد، استرآباد، هرات، شیروان، قره باغ و گیلان توسعه پیدا کرد و در همین زمان استفاده از طرح‌های ترنج در وسط قالی و لچک‌ها رایج شد. همچنین صادرات فرش ایرانی درزمان فتحعلی شاه و بعد از آن به دست ناصرالدین شاه وسعت گرفت و ایران را تبدیل به بزرگ‌ترین صادر کننده فرش دستباف کرد. خانواده حیدریان یکی از قدیمی‌ترین خانواده‌های تولید فرش‌های دستباف است که سابقه آن در تولید فرش دستباف به ۱۲۰ سال می‌رسد.

یک فرش دستباف میتواند قرن ها عمر داشته باشد و کیفیت و زیبایی خود را حفظ کند، در صورتیکه به نحوه صحیح از آن نگهداری شود. بهترین راه برای مقابله با حشرات موذی، رفت و آمد مکرر، نور و هوا گیری منظم فرش می باشد. فرش های مورد استفاده کمتر در معرض حشرات قرار می گیرند ولی اگر فرش در انبار است، لازم است تا هر چندوقت یکبار مورد بازدید قرار گیرد. آب بهترین دوست و بدترین دشمن فرش است. آب بهترین وسیله برای تمیز کردن فرش و لکه برداری جزیی فرش های پشمی با رنگ ثابت است. اما مرطوب ماندن برای هر فرشی خطرناک است؛ حتی فرش هایی با رنگ ثابت بالا در صورت مرطوب ماندن ممکن است کیفیت رنگ خود را از دست بدهند.

فرش ماشینی

فرش ماشینی گونه‌ای مصنوعی از قالی است که بر خلاف قالی دستبافت توسط ماشین‌آلات صنعتی بافته می‌شود. به دلیل سرعت تولید و همچنین ارزان بودن مواد اولیه نسبت به قالی دستبافت قیمت ارزانتری دارد و از مزایای آن اجرای ساده‌تر، نقش های بهتر و باکیفیت‌تر به دلیل استفاده راحت از انواع تصاویر هنری و شخصی روی آن است. این فرش ها در سطح صنعتی و با استفاده از ماشین آلات مکانیکی نساجی که به آن ها دستگاه بافندگی قدرت می گویند، تولید می شوند. دستگاه بافندگی ماشین بزرگی است که با برق کار می کند و بصورت اتوماتیک به وسیله ی رایانه ها کنترل می شود. در نتیجه فرش های ماشینی با سرعت بیشتری نسبت به فرش های دستباف ساخته می شوند.

مواد مصرفی در این فرش ها شامل نایلون، اکریلیک، پلی پروپیلن، پلی استر، ابریشم هنری، الفین و یا هر الیاف مصنوعی دیگر می باشد. به دلیل مصنوعی بودن این مواد، فرش های ماشینی با قیمت پایین تری نسبت به فرش های پشمی دستی و سایر فرش های دستباف به فروش می رسند. در نتیجه می توانند جایگزینی برای فرش های دستی باشند ولی ارزشی برای جمع آوری کلکسیونرها ندارند. فرش های ماشینی بسته به کیفیت و مواد استفاده شده در آن ها، معمولاً حدود 20 سال یا کمتر عمر مفید دارند. قسمت پشتی فرش های ماشینی، کاملاً صاف و یکنواخت به نظر می رسند. اغلب کارخانه ‌داران نمی توانند فرش ماشینی را دقیقاً شبیه به فرش دستباف تولید کنند. در اصل بی‌ نقص بودن فرش ماشینی نشان دهنده ی این است که به دست انسان بافته نشده است.

استفاده از نیروی بخار، یکی از بزرگ ترین انقلاب ها را در صنعت جهان به وجود آورد. اولین صنعتی که از نیروی بخار به عنوان نیروی محرکه استفاده کرد، صنعت نساجی بود. در سال ۱۸۷۵ «جیمز وات» و همکارش «ماتیو بولتون» یکی از موتورهای اختراعی خودشان را در کارخانه ریسندگی پنبه ای در بریتانیا نصب کردند. با موفقیت آمیز بودن عملکرد موتورهای بخار در صنعت نساجی، به تدریج سایر صنایع نیز استفاده از این موتورها را آغاز نمودند.

۵۳ سال پس از آن، یک ماشین بافندگی فرش دارای نیروی بخار ساخته شد. دستگاه های اولیه بافندگی فرش ماشینی که از نیروی بخار استفاده می کردند، ابتدا در آمریکا ساخته شدند. این ماشین آلات اولین بار به طور وسیع در صنعت فرش بافی بریتانیا به کار برده شد. در واقع، تجارت فرش از طریق اقیانوس اطلس، کارآفرینان و مخترعین هر دو سو را به تحرک واداشت و جنب و جوش افکار و ایده ها بین دو کشور انگلستان و آمریکا سبب رشد جهانی فرش ماشینی در هر دو زمینه فنی و تجاری شد. همزمان، استفاده از نیروی بخار در راه آهن باعث شد تا به عنوان یک ابزار، تولید و تجارت فرش ماشینی آسان تر شود.

نخستین هدف از صنعتی کردن بافندگی فرش ماشینی، تولید فرش هایی شبیه فرش دستباف با هزینه کمتر و یا به عبارت دیگر،گسترش بازار فرش از قصرها و کاخ های سلطنتی به داخل خانه های مردم به ویژه قشر متوسط و حتی فقیر جامعه بود. اهداف تولید کنندگان نیز راحتی تولید، هزینه کم و مهم تر از آن توانایی خلق طرح هایی بود که پیچیدگی و دقت فرش های دستباف را داشته باشند؛ هرچند اهمیت زیباشناختی فرش در آن زمان را نمی توان دست کم گرفت.

در حال حاضر ایالات متحده آمریکا مهمترین کشور تولید کننده فرش ماشینی جهان است و سایر تولیدکنندگان عمده چین، ترکیه، مصر، کانادا، بلژیک، هند و هلند می باشند.کشورهایی که بیشترین میزان واردات فرش را دارند ایالات متحده، مصر، کانادا، چین، انگلیس، استرالیا ، ترکیه ، اندونزی و ژاپن، هند و ایران می باشند.